قرآن ومستشرق

   
 اززمان نزول قرآن کریم ازطرف خداوند متعال بر پیامبر اعظم صلی الله علیه و آله تا به امروز دیدگاه ها و نظرات مختلفی نسبت به جوانب این کتاب آسمانی بیان شده است .
یکی از این نظرات که قابل تامل است دیدگاه خاورشناسان نسبت به این کتاب آسمانی است. خاورشناس کسی است که بر دانشهای ویژه مشرق زمین ، زبان و ادبیات آن تسلط دارد . پیدایش خاورشناسی به قرن هشتم میلادی باز می گردد ، اماخاورشناس یا همان مستشرق نخستین بار در سال 1630 میلادی بر یکی از اعضای کلیسای شرق یا یونانی اطلاق شد. از زمان پیدایش آنان، نگاه شان به مشرق زمین بیشتر شد و مخصوصا از زمان گسترش اسلام و نقش سازنده و کارآمد بودن آن در هدایت انسانها و پاسخگو بودن آن دین الهی و جهانی به تمام ابعاد زندگی بشر ، خاورشناسان تمرکز ویژه ای به مشرق زمین با نگاه اعتقادی داشتند.

از میان تحقیقاتی که خاورشناسان انجام دادند پژوهش درباره قرآن کریم بیشتر از سایر مسایل چشمگیر است، در این باب هم بیشتر به مباحثی از قبیل تاریخ قرآن ،امی بودن پیامبرصلی الله علیه وآله، مقایسه قرآن با کتاب مقدس و ... پرداخته اند که هدفشان حمله به قرآن و ایجاد تردید نسبت به آن کتاب آسمانی است.

نکته قابل توجه اینکه ، آشنایی خاورشناسان با زبان عربی با ضعف و کاستی همراه است . بنابراین خاورشناسانی که درباره قرآن اظهار نظر کرده اند ، دو اشکال عمده داشتند: یکی اینکه اطلاعات ناقص، کم عمق و جزیی درباره قرآن و ساختار زبان آن داشتند و دیگر اینکه انگیزه کینه توزانه نسبت به اسلام داشتند که باعث شد از واقع نگری و حقیقت فاصله بگیرند.